Het zuiden van Myanmar en duiken in Thailand

Er zijn alweer een paar weken verstreken sinds mijn laatste blog en inmiddels ben ik via Thailand in Maleisië aangekomen. Ook is het aftellen begonnen: ik heb besloten dat ik mijn verjaardag toch liever in Nederland vier dus over vijftien dagen vlieg ik naar huis!

Zuiden van Myanmar: Hpa An, Mawlamyine en Dawei.
Toen Greet vertrok had ik een luxeprobleem: waar ga ik heen? India of Maleisië? Ik besloot eerst om nog wat langer in het vriendelijke Myanmar te blijven. Bij het ontbijt vertelde een meisje dat ze over een uur naar Hpa An zou gaan dus toen ben ik mee gegaan. Een goede keus want het gebied rond Hpa An was erg mooi en we hebben daar vele grote grotten bezocht. Ook hebben we de 4000 treden van de Zwegabin berg beklommenom vijf uur 's ochtends. Het zweet gutste van onze lichamen maar het uitzicht was prachtig. Vervolgens ben ik naar de voormalige koloniale hoofdstad, Mawlamyine gegaan. Hier heb ik een dagtocht, achterop een scooter, gemaakt over het Bilu eiland waar we stopten bij allerlei werkplaatsen en kleine fabriekjes. Ook heb ik daar het jaarlijkse feest ter ere van de geboortedag van Boeddha meegemaakt in de grootste tempel van het stadje. De tempel was vol met Birmezen in hun mooiste longyis die geld doneerden. Bijvoorbeeld door dit aan een pop te geven die voor de gelegenheid omhoog werd gehesen en de bak met geld leeg gooide over de stupa. De volgende stop was Dawei waar ik weer achterop de scooter ging langs mega mooie, lege, stranden. Mijn bewondering voor de bestuurder was groot want de zandweg ging steil omhoog/omlaag en bestond uit keien en kuilen. Na dit dagje ben ik met Marthe voor drie dagen naar Paradise Bungalows geweest. De naam zegt genoeg; we hadden een bungalow met uitzicht op de zee, wit strand, blauwe zee, groene bergen en hoge golven. Keihard gechilled, biertjes gedronken en lekker in de zee gespeeld. De shock was dan ook groot toen we hoorden wat er in de komende jaren met Dawei zal gebeuren: het plan is om hier de grootste haven en industrieterrein van zuid-oost Azië te maken... De originele bewoners worden geforceerd om weg te gaan en deze mooie stranden zullen verdwijnen.

Terug in Thailand: Kanchanaburi
Ruim vier maanden nadat ik mijn reis in Thailand ben begonnen kwam ik weer terug. Een gek gevoel en een grote omschakeling na Myanmar. Plots waren we niet de enige toeristen in een bus maar zaten we in bussen met alleen maar toeristen. Een vriendelijke reactie van de locals waren uitzondering ipv de regel en niemand groette ons spontaan of wilde met ons op de foto. Toch een top tijd in Kanchanaburi gehad: de Erdawan waterval bezocht, ons verdiept in de Thailand-Birma spoorlijn, en de Vengaboys gezongen in een Thaise Karaoke bar. Vooral de geschiedenis van de doden spoorlijn tussen Thailand en Birma raakte mij zeer. Hier werden duizenden PoWs tijdens WO II onder onmenselijke omstandigheden te werk gesteld. Meer dan 250.000 mensen zijn hier overleden waaronder vele Nederlanders. Het was erg heftig om door het museum en over de begraafplaats te lopen. Nog een heftige discussie toen ik een paar toeristen vroeg waarom ze vrolijke selfies maakten op dit oorlogsmonument.

Een nieuwe sport: duiken!
Na Kanchanaburi was het tijd voor DUIKEN! Wie waterrat Dorien kent kijkt er niet gek van op dat duiken echt iets voor mij is. Toch was het er nooit eerder van gekomen. Op het prachtige eiland Koh Tao heb ik mijn brevet voor Open Water duiken gehaald. Cliché maar waar: er ging een nieuwe wereld voor mij open! Zulk mooi koraal en zoveel gekleurde vissen. Ik keek mijn ogen uit en was meteen verkocht. Meteen maar door gegaan met de cursus Advanced Open Water duiken. Nu gingen we ook diep duiken (32m), nachtduiken, leren navigeren onderwater en nog meer oefenen met drijfvermogen. Ook heb ik me goed vermaakt met de andere cursisten en instructeurs op de boot en bij de borrels. Met een aantal mensen goede gesprekken gehad over klimaatverandering en dat er in 2050 meer plastic dan vis in de zee zal zijn. Al met al een top tijd gehad en kan niet wachten tot ik weer ga duiken!!!

Een van de oudste regenwouden ter wereld: Khao Sok
Zeker een van de (vele) hoogtepunten van mijn reis was de tweedaagse tour door het Khao Sok Nationaal park. Een van de oudste tropische regenwouden ter wereld; waarschijnlijk meer dan 160 miljoen jaar! Met een klein bootje voeren we tussen de steile Karst gebergten door. We spotten meerdere apen waaronder een Gibbon!! Zo blij dat ik eindelijk een Gibbon in het wild heb gezien. Ook maakten we een trekking door het regenwoud waarbij we door modder en riviertjes liepen. Erg gelachen om de mensen die schoon wilde blijven...mission Impossible! De overnachting was ook een van de vetste van mijn reis; een drijvende bungalow op het meer in het regenwoud. Twee stappen vanuit mijn bed en ik lag in het water waar we veel hebben gezwommen en gekanoed. Savonds onder het genot van een biertje weer goede gesprekken gevoerd over de politiek, ontbossing en het overtollig gebruik van toeristen tijdens hun reis. In Myanmar ontmoette ik twee meiden die wel zes binnenlandse vluchten hadden tijdens hun reis van vijftien dagen...ik ben mij bewust bewust dat ik ook teveel vlieg maar gelukkig sinds het begin van deze reis enkel van Hanoi naar Yangon gevlogen. Om mijn
footprint wat te reduceren heb ik besloten om weer vegetariër te worden!

Kortom; ik heb het nog steeds erg naar mijn zin, doe veel vette dingen en ontmoet leuke mensen. Ik geniet nog even maximaal nu het aftellen is begonnen. Ook kijk ik uit om jullie weer te zien tussen 15 juni en 16 juli. En, om naar Karst te gaan in Manaus en daar een baan te zoeken!!!